Sınır Çizgisi

Atını karanlıkta uçar görünce anladık 

Fırlayıp giden kuşlarla birlik

Vurulmuştu Mehmet Emin

Atı şaşkındı, biz değildik

Atı ovaya ağladı, biz içimize ağladık

Sesi kalbimize saplandı o tüfeğin, kurşunu sırtına

Düştü can ağacından daha yeşerirken

Gördüğü ancak ancak 15 bahardı

İki yazdır atıyla yayladan yaylaya uçardı

Cenaze yerdeyken daha tutanağa yazıldık:

İki teneke mazot, birkaç heybe öteberi, çul, çaput. 

Bir de sormadıkları var hiç katiplerin

Kalbimizdeki yükler girmez belgelere:

İki satır haber, kim öldü, kim kaldı, tuz ekmek hakkı, hal hatır. 

Bir de tenimizdeki can. 

Üç katır, iki atınan başka ne taşınır?

Çok can bıraktık buralarda, kurulduğundan beri bu sınır

Sınır

Biliriz

İlk günden beri

Vergisi can olan çizgi