Qezî
1 Zar ê di me rabûn. “Li lo ez tebreka bin ê ning ê n we bim.” 2 Art êşa mirinê hat, bi fermanek: Ûzbaşî go, “Ji v ê doz ê veger.” Bînbaşî go, “Ji doz ê veger!” General go, “Veger!” General teqawit bu. Binbaşî jî. Ûzbaşî jî. Ew teqawit bûn ez mirim. 3 Yek ferman da yekî Yekî çek da dest yekî Yekî gule barand Em mirin. (Kes nikare ten ê bimre. Ez ku mirim, parîkî tu jî dimirî. Tu belkî xwe ji kuştina xwe xelas dik ê l ê tu nikar ê xwe ji mirin ê xelas bik ê… ) 4 Ez mirim. Ez kirim çalan. Ez xwelî me niha. Kolek xwelî. Xweliya ser ê te me. Xweliya min e li ser ê te ve dadiweşînin. Ez xwelî me bin nîng ên te de L ê qeziya min û te yek e, hînê… 5 Biray ê xwe re bib ê jim, xenga xwe re bib ê jim. Ber ê ez mirim, niha jî ew ê qeziya min dimire. Qezî ne ten ê dengê min e, q ezî çav ê n min in, qezî nîng ê n min in. R ê ya min e qezî. Qezî asoy ê min e. Ez ku winda bûm hun ê xweliy ê bi