Dayê
Min wer dizanî kû gerdûn bêdeng e! Lê îro min zanî kû bêdengîya gerdûn lavînek bêdawî ye. Lavîna gerdûn avitina dilê diya min bû ye, min îro zanî. Îro ez dizanim kû avitina dilê dayîka min labîna gerdûn e. Gerdûn her tim dilabê! Min îro bîhîst dengê bêdengîya diya xwe, dengê bêdengîya gerdûn: "Nîngê wê mînarê çar in Dor lê girtine gurên har in" Bêdengîya gerdûn lavînek bêdawî ye. Me ne tirsên dilê te zanî edê, ne jî şabunên dilê te. Edê. Yadê. Ez îro dizanim kû, em nezanê êşên te ne, êşên dilê te. Bin rûyê te yê biken min wer zanî kû va dinê her tim me ra dikenî; wek gava bin rûyên te yê biken ez diketim xewên kûr û dirêj. Edê! Yadê! Ev çitan êş e kû çextê em dipirsin wê vextê wenda dibî tere?