Ay Doğmadan
Ay
Bir ay
“Bir ay doğar
İlk akşamdan geceden”
Ayın doğduğu ilk akşamdı, göz de doğdu. Bu böyle oldu, beyazı
oradan, ikisinin de beyazı. Ama bütün bunlar ay doğmadandı. Beyazın yaşadığı
tek yer beyazdı, bütün bunlar olmadan. Ne ay ne gözdü, ay ile gözü buluşturan. Bir
yüz. Bir yüzdü…
“Şavkı tuttu pencereden bacadan”
“Şavkı vurdu…”
Dağ
Dağlar
Dağlar kış
“Dağlar kış imiş, yolcum üşümüş.” Gelir aşağıdan, söylerim
söylemez. Elinde tuttuğu kendi dağı değil mi onunda? Uykusuz. Dünkü geceden.
Yarınki geceden…
Bir sesim var şimdi dağdan yansıyan, incele incele. Hoş
değil. Gönlüm. Ah, bilmez miyim, uyanmaz bir daha, o uykunun dağına uzanan…
Ay
Bir ay
Bir ay batar
Daha doğmadan
Ele kapanan yüz
Kalpte işleyen dağ
Açma
Açma yaramı
“Baş yastığı kendine eş değil”
Bütün bunlar da ay battıktan sonraydı...
**
**
Cengiz Özkan 'dan da dinlemek gerek...
YanıtlaSilhttps://www.youtube.com/watch?v=Beo00O6ugyM